[edytuj]
Z Wikipedii
Sicz zaporoska (ukr. Запорозька Січ) - główny ośrodek Kozaków zaporoskich (niżowych). Ufortyfikowany obóz kozacki, zakładany od XVI wieku na różnych wyspach dolnego Dniepru (m.in. na Chortycy). Pierwsza Sicz została założona przez Dymitra Wiśniowieckiego. W końcu XVII wieku ustalił się w pobliżu obecnego Nikopola. Zburzony w 1709 r., odbudowany w 1734 r. na rzece Podpolna, zlikwidowany w 1775 r. na polecenie Katarzyny II.
Sicz to również używana dawniej nazwa Zaporoża i Kozaków zaporoskich.
Lokalizacja Siczy Zaporoskiej [edytuj]
- Sicz tomakiwska (do 1593)
- Bazawłucka (1593-1638)
- Mykytyńska (1638-1652)
- Czortomłycka (1652-1709)
- Kamiańska (1709-1711)
- Ołeszkiwska (1711-1734)
- Nowa Sicz (1734-1775)
Likwidacja Siczy [edytuj]
15 czerwca 1775 wojska rosyjskie pod dowództwem generała Piotra Tekely w sile 10 pułków piechoty, 8 pułków kawalerii i 13 pułków dońskich kozaków otoczyły umocnienia Siczy i ogłosiły, że Sicz została zlikwidowana. Przewaga wojsk rosyjskich była tak duża, że poddano się bez walki. Większość Kozaków uciekła w nocy czółnami na ziemie Chanatu Krymskiego, natomiast umocnienia i budynki zostały rozebrane, archiwum i skarbiec wywiezione do Moskwy, a starszyzna aresztowana i skazana na więzienia lub zesłanie.
Ziemie Zaporoża nadano dworzanom cara (Grigorij Potiomkin, Wiaziemski, Cyryl Razumowski).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz